بسیار دیده ایم و شنیده ایم  پسرانی  که قصد ازدواج با دختری را داشته اند و پدر و مادر با این ازدواج محالفت کرده اند. و یا دخترانی که می خواستند با پسری ازدواج کنند اما والدین دختر با این ازدواج مخالفت کرده اند. این مخالفت ها گاه منشایی عقلانی و یا عقلایی دارد و خوب طبیعی است که این مخالفت هیچ اشکالی ندارد اما گاه این مخالفتها به دلایلی کاملا غیر منطقی و بیهوده است و این مخالفت سبب می شود که این دختر و پسر به همدیگر نرسند حال اگر این پسر و دختر به یک گناه مبتلا شوند مثلا گرفتار سایت های آلوده شوند و یا خودارضایی کنند و یا چشم چران شوند و یا خدای ناکرده به سمت رابطه نامشروع بروند گناه این همه گناه متوجه کیست؟ خود آن دختر و پسر در این میان گناهکارند اما والدینی هم که سد راه این ازدواج شدند انان نیز گناهکارند و این گناهکاری با توجه به منابع دینی ما هم کاملا روشن است. در کتاب فقهی عروه در قسمت مربوط به نکاح امده است که گاه ازدواج با یک زن واجب است . آیت الله زنجانی در توضیح این بخش می گویند:مثلًا اگر بجهت شدّت علاقه، در اثر عدم تزویج با همین زن، به کارهاى خلاف مى‌افتد، نکاح با آن زن بر وى واجب مى‌گردد. حال و در این شرایط که دختر و پسری همدیگر را خیلی دوست دارند و بنا براین عبارت ازدواج با هم بر آنان واجب است اگر کسی مانع از انجام این واجب شود او هم گناهکار است و این مانند این است که فردی بخواهد نماز واجب خود را بخواند و دیگری جلوی او را بگیرد و نگذارد که او نماز بخواند. بنابر این والدین حواسشان باشد که بی جهت گناه در نامه عملشان نوشته نشود.