"ما شدیدا محکوم می کنیم" این، اولین و شاید آخرین واکنشی است که از خود نشان می دهیم در هر حادثه ناگواری که رخ می دهد. همین واکنش را هم از خود نشان دادیم هنگامی که دو سال پیش در 23 محرم حرمت نگاه نداشتند و حرم عسکریین را منفجر کردند و باز بر مظلومیت آن دو امام افزودند. کسانی که پیش از این به زیارت آن دو امام رفتند به یاد دارند که شهادت ثالثه حتی از بلندگوهای حرم پخش نمی شد. با خود درد دل می گفتیم که چرا در این پایگاه شیعه از قافله سالارشیعه یاد نمی شود ولی باز دلخوش بودیم که دست کم هنوز اهتزاز گلدسته های حرم برتری اولاد علی را فریاد می کنند. اما همین را هم برنتافتند و آن کردند که در تصاویر دیدیم وشاید آن تصاویر بغض شکفته دوربین ها بود آن گاه که آن فاجعه را دیدند. گلدسته ها فرو افتادند اما صدای فروافتادنشان دلها را لرزاند و اشک ها را جاری ساخت.       

آنانی که چنین کردند مجوز شرعیش را از کوردلانی گرفتند که از اسلام تنها نامش را یدک می کشند و از قران فقط چاپ های زیبایش را دارند و از دین جز بی دینی توشه ای برنداشتند. آنان دل در گرو گروهی دارند که بزرگ ترین افتخارشان همرقصی با شیطان است. آنان اخلاف همانانی هستند که بقیع را تخریب کردند و فرزندان متوکلند که حرم حسینی را ویران کرد. آنان با سپاهیان روس که حرم رضوی را هدف قرار دادند از یک قبیله اند. این سفلگان سر سفره صدام بزرگ شده اند و پیوند خونی با  تمام جنایتکاران تاریخ دارند.

از آغاز چنین بوده است. ناله های فرزندان فاطمه را از همه جا می توان شنید. از سیاه چاله های دار الاماره ها و از راهروهای زندان ها. یک روز آنان را در میان دیوارها گذاشتند و روزی دیگر به درون چاه انداختند. سر از بدنشان جدا کردند و حتی بدن های آنان نیز می توانست درد سر بسازد. بدن هایشان را هم می سوزاندند. گویا سرنوشت همه فرزندان فاطمه را از روی حادثه کوچه بنی هاشم نوشته اند.

اما تا پایان چنین نمی ماند. روزی فرا خواهد رسید که رایت یالثارات الحسین برافراشته می شود و آنگاه حق در جای خود خواهد نشست.

و ما در میانه راهیم و باور داریم که هر که با آل علی در افتاد ورافتاد. مگر نبود حسین کامل داماد صدام که با شعار لا شیعه بعد الیوم به حرم حسینی حمله ور شد و خون ها در آن صحن شریف ریخت و سرانجامش آن شد که تاریخ هیچ گاه فراموش نمی کند. بسیاری دیگر هم بودند که تاریخ مرگ آنان را  ضبط کرده است.

حال حرم آن دو امام را تخریب کردند و آن جا ویرانه است. ما بعد از دو سال چه کردیم. کارهایی انجام داده ایم. اما مهم ترینش این بوده است که "ما شدیدا محکوم می کنیم"