در تاریخ می خوانیم که در جریان جنگ صفین هنگامی که سپاه امیر المومنین به پیروزی بر معاویه نزدیک شده بود سپاهیان معاویه بر اساس نقشه عمروعاص قران را بر سر نیزه کردند و کوته فکران سپاه امیر المومنین نیز فریب خوردند و دست از جنگ برداشتند و ان قدر به عناد خود ادامه دادند که تشکیل گروهی به نام خوارج را دادند و علیه امیر المومنین ایستادند و سرانجام در برابر اقتدار علوی شکست خوردند و از صحنه تاریخ نیز حذف شدند.

داستان قران بر سر نیزه کردن را همه شنیده ایم اما این روزها خود با چشمان خویش نظاره گر آن هستیم. زمانی امام در میان ما بودند و گروهی داعیه دار آن بودند که پیرو خط اویند. امام از دنیا رفت و آیت الله خامنه ای که مورد اطمینان امام و شخصیت لایق رهبری از دید امام بود به ولایت امری رسید. از آن روز تا کنون هجمه های بسیاری به مبانی و اندیشه های امام صورت گرفته است و در این میان افرادی نیز به دفاع از اندیشه های امام برخاستند و با تبیینی عقلانی از آموزه های دینی و اسلامی در برابر هجمه اعتقادی ایستادند. از بزرگان این میدان مبارزه آیت الله مصباح است. وی آن چنان به مبانی اسلام و انقلاب مسلط است که آیت الله خامنه ای ایشان را از عقبه های تئوریک نظام می دانند و این یعنی تسلط کامل و آشنایی عمیق آیت الله مصباح از مبانی امام و انقلاب و اسلام. اما در این میان گروهی نام امام را چون قران بر سر نیزه کرده اند و هر روز به نام امام آیت الله مصباح را می کوبند و انواع سخنان دور از ادب را نثار شخصیت ایشان می کنند. نمونه اخیر این هتاکی ها از سوی آقای محتشمی پور صورت گرفته است. این اقا در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی گویا خواب بودند و در آن زمان هیچ گاه چنین موضع گیری های تندی از ایشان ندیدیم. آن روز که در روزنامه رفیقشان به امام توهین شد و ادعا شد که امام در سفر به فرانسه از دولت فرانسه تقاضای پناهندگی کردند و ان دولت نیز به ایشان پناهندگی داد این آقا یادش رفته بود که امام که بوده است. مسلما این آقا خوب می دانست که امام که بود اما این سخنان در روزنامه همپالگی خودش منتشر شده بود و این دوست ارج و قربی به مراتب افزون تر از امام در نزد این آقا داشت و آقای محتشمی حتی یک اخم هم نکرد اما امروزه می بینیم که ایشان ناگهان و بدون هیچ مناسبتی به آیت الله مصباح حمله می کند و با علم کردن نام امام می کوشد در دل جبهه حق تردید بیندازد.

تاریخ چه خوب تکرار می شود یک روز قران بر بالای نیزه می رود و روزی دیگر نام امام و هر دو با یک هدف؛ نابود کردن حق