سایتهای ضد انقلاب این مقاله را چند روز پیش از گنجی بر روی سایتهای خود قرار دادند. من هر چند با برخی از مطالب این نوشتار مخالفم و کاملاً تقلب در اتخابات را رد می کنم اما به هر حال این مقاله نکات جالبی دارد و نشان می دهد که خود سرکردگان خارجی فتنه سبز به این نتیجه رسیده اند که با آن ادعاهای دروغین دیگر نمی توانند به حیات خود ادامه بدهند و اینک مقاله

1- طرح مساله: اختلاف نظر میان سبزها امری طبیعی است. مگر سبزها آدم نیستند؟ مگر اختلاف نظر میان انسان‌ها(دگر اندیشی) جزیی از آدمیت آدمیان نیست؟ پس چرا نگران سخن گفتن از اختلافات نظری/عملی هستیم؟ آیا اگر میان چهره‌های شاخص جنبش اختلاف نظر وجود داشته باشد و تحلیل گران پیرامون این اختلافات واقعی سخن بگویند، جنبش اسیب خواهد دید؟ آیا تحلیلی که اگاهانه چشم بر واقعیات ببندد،به رویکردی ایدئولوژیک تبدیل نخواهد شد؟ آیا استراتژی که واقعیات را نادیده بگیرد،استراتژی کارایی خواهدبود؟ محل نزاع کجاست؟ آیا اختلاف نظر و تفاوت عمل بین سبزها وجود ندارد؟ یا اختلاف نظر و عمل وجود دارد و نباید درباره ی ان حرف زد؟ مثلا به این دلیل که رژیم و نیروهایش از ان سوء استفاده می‌کنند؟یا باعث اختلاف بیشتر میان سبزها می‌شود؟

اگر اختلافی وجود ندارد، نباید تحلیل را بر اختلافاتی که وجود ندارد متکی ساخت. اما اگر اختلاف وجود داشت، تحلیل گر سیاسی چه وظیفه ای دارد؟
روشنفکر قلمرو عمومی‌چه باید کند؟ رهبری جنبش چه اقدامی‌باید صورت دهد؟ روشن است که این سه گروه در یک جایگاه قرار ندارند و طبعا وظایف واحدی هم ندارند. سخنان بیان
شده در «سبز بودن چه معنایی دارد» و دیگر مقالات، از موضع «تحلیل‌گر سیاسی» و «روشنفکر قلمرو عمومی» ایراد گردیده‌اند، نه از موضع «رهبری سیاسی».  نویسنده هیچگاه رهبر سیاسی نبوده تا از ان موضع بخواهد یا بتواند سخن بگوید.  رهبری سیاسی سبز‌ها با موسوی/کروبی است و رهبری سیاسی اصلاح طلبان با سید محمد خاتمی‌است.  اگر سخن گفتن از موضوعی برای رهبری سیاسی به مصلحت نباشد، سخن گفتن از همان موضوع از سوی روشنفکر قلمرو عمومی‌و تحلیل گر سیاسی ممنوع نمی‌شود. تحلیلگر به دنبال تحلیلی مطابق با واقع و تقرب به حقیقت است.  شاید تحلیل او نادرست باشد،اما کار او رهبری
سیاسی و از موضع رهبری سخن گفتن نیست. رهبری سیاسی مصالح/مقتضیاتی دارد که لزوما باحقیقت طلبی یکسان و سازگار نیست.

با توجه به این تمایز مهم، از موضع یک «تحلیل‌گر سیاسی» و «روشنفکر قلمرو عمومی» به بررسی این پرسش می‌پردازیم:انتخابات ریاست جمهوری 22
خرداد 88 چه جایگاهی در جنبش سبز دارد؟ به تعبیر دیگر، سبز بودن چه ارتباطی با
نتیجه ی انتخابات ریاست جمهوری دارد؟ آیا سبز بودن محصول تصور/تصدیق خاصی از نتیجه ی انتخابات 22 خرداد 88 است؟

2- پیروزی موسوی در انتخابات ریاست جمهوری: مدعای «سبز بودن چه معنایی دارد؟» این بود که جنبش سبز و سبز بودن را نمی‌توان به مدعای
«پیروزی موسوی در انتخابات» فروکاست یا هویت سبز را بر این اساس برساخت. ان نوشتار مدعای «تقلب در انتخابات» را مدعایی قابل دفاع و متکی بر شواهد و قرائن به شمار می‌اورد، اما مدعای «پیروزی موسوی در انتخابات» ریاست جمهوری 22خرداد 88 را مدعایی بلادلیل دانسته و می‌داند که سبزها هچ نیازی به ان ندارند. در طیف سبزها، سه مدعای متفاوت درباره ی نتیجه ی انتخابات ریاست جمهوری 22 خرداد 88 بیان کرده اند:

الف- عدم تقلب در انتخابات ریاست جمهوری.

ب- تقلب در انتخابات ریاست جمهوری. انتخابات به احتمال زیاد به دور دوم می‌رفت. این رایی است که «سبز بودن چه معنایی دارد» از ان دفاع
می‌کرد و می‌کند.

ج- پیروزی موسوی در انتخابات ریاست جمهوری.

مدعای «سبز بودن چه معنایی دارد» این بود که هیچ یک از این سه مدعا هویت سبزها را نمی‌سازد. می‌توان سبز بود و به هر یک از این سه مدعا باور داشت. اما دوستان دیگری وجود دارند که به گونه ی دیگری می‌اندیشند.  به نظر
انان: «جنبش سبز، درپاسخ به یک تقلب بزرگ. . . پدید امد. . .این که میرحسین موسوی در 22 خرداد بسیار بیش از احمدی نژاد رای داشته و حکومت ارای وی را به حساب احمدی نژاد گذاشته مهمترین بخش از ادعانامه ی جنبش سبز دربرابر
حکومتی است که 16 ماه است پاسخ این ادعا را با کشتار و خونریزی و زندان و شکنجه و  دروغ داده است. . . موسوی در ساعات پآیانی رای گیری خود را برنده ی قطعی انتخابات اعلام کرد»

این مدعا،اولا: جنبش سبز را محصول تقلب در انتخابات به شمار می‌اورد(تحویل جنبش به یک واقعه ی خاص).  ثانیا:موسوی را برنده ی انتخابات معرفی می‌کند. ثالثا:نقشی محوری برای این پیروزی در جنبش سبز قائل است به طوری ان را «مهم‌ترین بخش ادعانامه‌ی جنبش سبز» معرفی می‌کند...

1-3- مصطفی تاج زاده- معاون سیاسی وزارت کشور دوران خاتمی‌و از اعضای برجسته ی جبهه ی مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی- در فیلمی‌که بازجوها از گفت و گوهای وی با صفایی فراهانی و رمضان زاده تهیه کرده
اند،خطاب به آن دو گفته است: «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم، می‌دونم که
تقلب نشده.  ممکنه یکی دو میلیون عقب جلو بشه ولی ما نتیجه ی انتخابات رو باختیم.حالا به جای 25 میلیون و 14میلیون، شده باشه 24 میلیون و 15 میلیون مثلا.  ما
انتخابات رو باختیم»...

... متن تاج زاده درباره ی "کودتای مخملی" را به دقت بخوانید.در بخشی از آن آمده است:«صرف نظر از این‌که در این انتخابات میزان تخلف و تقلب چقدر بود، به باور من ارایش حزب پادگانی در انتخابات سال 88 برای تخلف و تقلب گسترده بود.»

2-3- عبدالله رمضان زاده، سخنگوی دولت خاتمی‌و قائم مقام جبهه ی مشارکت،نیز تقلب در انتخابات را انکار کرده است.  وی گفته است: «قبل از انتخابات هم گفتم هر وقت مشارکت مردم به حداکثر برسد تقلب در انتخابات غیرممکن است  و مشارکت در این دوره نیز بسیار بالا بود.»

3-3- سخنان بهزاد نبوی در کیفر خواست هم قابل توجه است.همه می‌دانند که نبوی فردی بسیار شجاع است.  به مرخصی هم امد و تاکنون مدعای بیان شده ی از سوی خود را تکذیب نکرده است. در کیفرخواست به نقل از او آمده است:« ما هیچ سندی دال بر وجود تقلب نداشته ایم وب اید به رای شورای نگهبان التزام داشته باشیم. .
.[اما] من[با اعلام این موضوع] به اقای موسوی خیانت نمی‌کنم.

4-3- تا حدی که من اطلاع دارم و تعقیب کرده ام،خاتمی‌تاکنون از تقلب در انتخابات سخن نگفته است...خاتمی‌در این دوران به «جنایات» و «فجایع» اعتراض کرد،زندانیان سیاسی را بی گناه دانست و خواهان ازادی سریع آن‌ها شد، اما از تقلب سخن نگفت. چرا؟ اگر پیروزی موسوی «مهمترین بخش از ادعانامه ی جنبش سبز» است، خاتمی‌که حتی حاضر به تایید وقوع تقلب در انتخابات نیست، چه نسبتی با سبزها دارد؟

4- در روزهای اول پس از برگزاری انتخابات نمایندگان کاندیداها با [آقای] خامنه ای دیدار کردند.  در این دیدار انان مستندات خود را
درباره ی انتخابات به اطلاع رهبری رساندند.  منتجب نیا، نجفی،خباز، خانم کروبی و
الویری به نمایندگی از سوی کروبی و دکتر محمد رضا بهشتی از سوی میر حسین موسوی در جلسه شرکت داشتند.  مرتضی الویری بعدها گزارشی از این جلسه ارائه کرد... نماینده ی موسوی هیچ دلیلی مبنی بر وقوع تقلب در انتخابات ارائه نمی‌کند، چه رسد به پیروزی موسوی. فقط به مسایل مطرح شده از سوی احمدی نژاد در مناظره‌های تلویزیونی اعتراض می‌کند.

... نماینده ی احمدی نژاد گزارش بیشتری از سخنان بهشتی ارائه کرده است... سخنان بهشتی دلیل بر وقوع تقلب در انتخابات نیست، چه رسد به دلیل پیروزی موسوی بر احمدی نژاد.  

... اما در باب دلایل ارائه شده ی از سوی الویری چه می‌توان گفت؟ دلیل اول و دوم الویری ربطی به تقلب در انتخابات ندارد. موضوع مهم، دلیل سوم است که شواهد و مستندات آن در این گزارش نیامده است. ...

5- گروه تحلیل نظر سنجی‌های سبزها: آقایان عباس عبدی، محسن گودرزی، حسین قاضیان و محمد فاضلی مسئول تحلیل نظر سنجی‌ها از سوی سبزها بودند. نتیجه ی کار آن‌ها همان است که از سوی حسین قاضیان در سخنرانی ونکور بیان شد و در «سبز بودن چه معنایی دارد» درج گردیده است.  تحلیل نظر سنجی‌های آن‌ها هیچ دلیلی دال بر پیروزی میر حسین موسوی ندارد.  این گروه وقوع تقلب در انتخابات را
تایید می‌کند،نه پیروزی موسوی در انتخابات را.  بر مبنای تحلیل آن‌ها از نظرسنجی‌ها، در سراسر کشور، محمود احمدی نژاد با اندکی رای از موسوی پیش بود، اما در تهران موسوی از احمدی نژاد جلو افتاد. نتایج تحلیل‌های این گروه از دو جهت اهمیت دارد.  اولا: اینها متخصص نظر سنجی هستند.  نتایج به دست امده از نظر سنجی‌های آن‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال‌های 76 و 80 بهترین تایید عملکرد انان است.ثانیا: این کار را رسما برای ستاد اقای موسوی و اقای کروبی انجام
می‌دادند.

عباس عبدی در انتخابات ریاست جمهوری مشاور ارشد مهدی کروبی بود و در تعیین برنامه‌ها و طرح‌های وی نقش موثری داشت. وی بعدها دو نوع تقلب را از یکدیگر متمایز ساخت: تقلب ناموثر، تقلب تاثیرگذار.  عبدی ضمن پذیرش وقوع تقلب در انتخابات، به گونه ای حرف می‌زند که گویی تقلب صورت گرفته ی در انتخابات ریاست جمهوری تاثیرگذار نبوده است...

... حسین قاضیان قبل از میزگرد ونکور، در مصاحبه ی 21/2/1389 به طور مبسوط در این زمینه سخن گفت که نتایج تحلیل نظر سنجی‌ها چه بود و رژیم در این خصوص چه کرد؟ شاید بتوان مدعی شد که نظر ابراز شده از سوی قاضیان، نظر عبدی هم باشد...

... میر حسین موسوی در نامه ی 30/3/88 به شورا نگهبان،دلایل خود را درباره ی تقلب در انتخابات بیان می‌کند. موسوی در این نامه از
«تخلفات»، «خلاف کاری‌ها» و «وارونه نشان دادن نتیجه ی» انتخابات سخن گفته است، اما نه از پیروزی خود.  موسوی در پآیان گفته است که این تخلفات «موجبات ابطال انتخابات در سراسر کشور می‌باشد.» موضع موسوی ابطال انتخابات بود، نه سخن گفتن از پیروزی خود...

... اری موسوی در روز انتخابات خود را برنده ی انتخابات اعلام کرد.  شاید شور و شوقی که در مردم تهران می‌دید،چنان واکنشی را برانگیخت.شاید این سخن به قصد تاثیر گذاری بر مردمی‌که در حال رای دادن بودند، بیان شد.
شاید گرفتار «فریب عده‌ی کثیر» خودشان شد.  اما دیگر هیچ گاه از پیروزی در انتخابات حرف نزد.از ان مهمتر، هیچ گاه آن را «مهم‌ترین بخش ادعانامه‌ی جنبش سبز» قلمداد نکرد.

... مدعای مهدی کروبی هم تقلب در انتخابات بود، نه پیروزی میر حسین موسوی در انتخابات. [حکومت] برای تحقیر همه‌ی روشنفکران و زندانیان سیاسی حامی کروبی و نشان دادن این که آن‌ها هیچ پایگاهی در میان مردم ندارند، آرای کروبی را کمتر از آرای باطله اعلام کرد. آنان که موسوی را برنده ی انتخابات اعلام
می‌کنند- یعنی مدعی هستند که موسوی حداقل 20 میلیون رای کسب کرده است- خوب است
میزان آرای کروبی را هم معین سازند.  هر چه میزان ارای کروبی را بالا بریم،از میزان
ارای مورد نیاز موسوی برای پیروزی (حداقل بیست میلیون رای) کاسته خواهد شد.  آیا کروبی چیزی بین پنج تا ده میلیون رای نیاورده بود؟ نمی‌دانم. اما می‌دانم که باید
نسبتی بین آرای موسوی/کروبی/احمدی نژاد برقرار باشد که مجال پیروزی در انتخابات را به موسوی نمی‌داد.  به احتمال زیاد، مجموع آرای موسوی/کروبی بیش از ارای احمدی نژاد بوده است،اما این مدعا کجا و مدعای اخذ حداقل 20 میلیون رای توسط موسوی کجا؟ از اثبات تقلب در انتخابات، نمی‌توان بیست میلیون رای برای موسوی را استنتاج
کرد...

مقدمه ی اول: موسوی، کروبی، رضایی و احمدی نژاد کاندیداهای ریاست جمهوری بودند. چهل میلیون تن در انتخابات شرکت کرده و به اینها رای دادند.

مقدمه ی دوم: در انتخابات تقلب وسیعی صورت گرفت(فرض را
بر این می‌گذاریم که این مقدمه اثبات شده است).

نتیجه: موسوی بیست میلیون رای اورد و رئیس جمهور منتخب
مردم است.

این نتیجه گیری، عقیم است.

... مجمع روحانیون مبارز در اولین واکنش به نتیجه ی انتخابات، طی بیانیه ای اعلام کرد که شاهد: «اعمال نوعی مهندسی آرا گسترده در این دوره [بوده]است»، به همین دلیل خواستار ابطال و تجدید آن شد.  پس از انتشار سخنان سردار مشفق، مجمع روحانیون مبارز طی بیانیه ی مورخ 25/6/89، با استناد به سخنان وی،از «مهندسی انتخابات» سخن گفت، اما سخنی از «تقلب در انتخابات» نیست. «تقلب در
انتخابات» می‌تواند بخشی از «مهندسی انتخابات» باشد و می‌تواند نباشد...

....  مجمع مدرسین و محققین حوزه ی علمیه ی قم ... در اولین بیانیه ی خود نوشت: «نگران تخلفات بهت‌آور  و مهندسی گسترده آرا در این دوره هستیم. . . راهکار منطقی و قانونی برای بررسی تخلفات ایجاد شود و با تشکیل هیات حقیقت یاب قاطع و بی طرف و با حضور نمایندگان کاندیداها، نتیجه یافته‌های خود را به ملت و رهبری اطلاع دهند.»

منبع: سایت خودنویس