در زبان عربی، نام خانوادگی وجود ندارد و به جای نام خانوادگی، نام پدر خود را ذکر میکند. بنابراین یک نفر وقتی بخواهد خودش را معرفی کند به طور معمول ابتدا نام خودش را ذکر میکند و سپس نام پدرش را می گوید. مثلا عبدالباسط عبدالصمد یعنی عبدالباسط پسر عبدالصمد
اما علامه مجلسی در ابتدای کتاب بحارالانوار وقتی در صدد معرفی خود است ابتدا نام پدر خود را ذکر میکند و بعد نام خودش را.
وی می نویسد: فیقول الفقیر إلى رحمة ربه الغافر ابن المنتقل إلى ریاض القدس محمد تقی طیب الله رمسه محمد باقر؛ نیازمند به رحمت پروردگار آمرزنده اش فرزند محمد تقی-خداوند آرامگاهش را پاک گرداند- محمد باقر می گوید
و این نشان احترام وی به پدرش است.
کلمات کلیدی:
