آرایش یکی از امور ضروری در زندگی بسیاری از خانم ها است. این مقاله در مورد حکم شرعی آرایش زنان است.
آرایش زنان به معنای زیباسازی چهره، مو یا ناخن زنان، از نظر شرعی احکامی دارد. آرایش زنان به خودی خود جایز است؛ اما اگر شوهر از وی بخواهد، واجب میشود و بدون درخواست او مستحب است. زنی که به مکه رفته و در حال احرام است و یا هنوز چهار ماه و ده روز از مرگ شوهرش نگذشته، نمیتواند آرایش کند. همچنین آرایش در برابر مردان نامحرم نیز حرام است.
زنان آرایشگر، در صورتی میتوانند به خاطر آرایش زنان دستمزد بگیرند که آن آرایش از نظر شرعی حرام نباشد. پوشاندن آرایش برای نماز لازم نیست و به فتوای برخی از فقیهان، آرایش زنان برای نماز، مستحب است.
آرایش به معنای زیبا کردن چهره با استفاده از مواد آرایشی، یا برداشتن موهای زائد صورت، یا پیچیدن و درست کردن موها و یا آراستن ناخنها است.
امامان شیعه، زنان را به آرایش کردن سفارش کردهاند و بر طبق روایتی، یکی از ویژگیهای زن خوب، آرایش کردن برای شوهر و پوشاندن زینت از نامحرم است.
آرایش از نظر فقهی، همان چیزی است که مردم آن را آرایش بدانند و به قول معروف همه چیز به عرف بستگی دارد. آرایش و زینت، به نسبت شخص، زمان و مکانی که فرد در آن زندگی میکند، متفاوت است. بر همین اساس است که آیت الله خامنه ای، زینت دانستن مواردی مانند تاتو کردن ابرو را به نظر عرف وابسته کرده است.
هر گونه زینت و آرایشی به خودی خود، جایز است. البته آرایش زنان با شرایطی واجب، مستحب یا حرام است:
آرایش زن برای شوهر، در صورت درخواست شوهر واجب است.
*لیست لوازم آرایشی و بهداشتی مورد نیاز روزانه دختران و خانمها
آرایش زن برای شوهر، بدون درخواست شوهر مستحب است. هم چنین در زمانی که زن از شوهر خود جدا شده است ولی هنوز شوهر حق برگشتن را دارد، آرایش مستحب است.
آیت الله مکارم شیرازی، آرایشِ گردیِ صورت و دستها تا مچ، در صورتی که بسیار خفیف باشد و مفسدهای را به دنبال نداشته باشد جایز میداند. آیت الله خامنه ای میگوید پوشاندن آرایش ملایم از نامحرم، اگر از نظر عرف زینت و آرایش محسوب شود، واجب است. آیت الله سیستانی هم معتقدند که زن باید آرایش خود را از دید نامحرم بپوشاند، حتی اگر آن آرایش کم باشد.
برخی از احکام مرتبط با آرایش زنان عبارتند از:
گرفتن اجرت در برابر آرایش، اگر برای امر حلالی (مانند آرایش زن برای شوهر) باشد، جایز است
طبق نظر آیت الله خامنه ای، آرایش کردن زن به قصد کمک به حرام (مانند نشان دادن آن به نامحرم) جایز نیست. به فتوای او، آرایش موها به سبک فرقههای ضاله نیز جایز نبوده و دستمزد دریافتی در برابر آن حلال نیست.
به فتوای مراجع تقلید، مواد آرایشی که روی پوست را میپوشانند، مانع وضو است. پس باید قبل از وضو گرفتن یا غسل کردن پاک شود. اما آرایشهایی که تنها رنگ دارد و و روی پوست را نمیپوشاند یا زیر پوست قرار میگیرد، مانع وضو نبوده و وضو با وجود آن، صحیح است.
در هنگام نماز، پوشاندن آرایش صورت، زیورآلات و مویی که با اکستنشن به مو اضافه شده، (در صورتی که نامحرم نبیند) لازم نیست؛ بلکه همراه داشتن زیورآلات برای زنان مستحب است.
قران کریم، زنان را از نشان دادن زینتهای خود به نامحرم نهی کرده است. فقیهان شیعه با استدلال به قران کریم، پوشاندن آرایش در برابر نامحرم را واجب دانستهاند. همچنین در روایات، نشان دادن آرایش زن به نامحرم نکوهش شده است.
منبع: سایت بهین یاب
کلمات کلیدی: