قران کتاب زندگی است و می توان راه رستگاری را با عمل به قران پیمود. می توان قرانی زندگی نمود و دارای فرهنگ قران بود. نامی که افراد برای خود برمیگزینند ریشه در فرهنگ آنان دارد و هر کسی متناسب با فرهنگ خویش نامی برای خود می پسندد . و اگر فردی نامی قرانی برای خود بردارد نشان می دهد که وی با قران و فرهنگ آن مانوس است. در این میان یک خلا هست و آن این است که افراد با نام های قرانی آشنا نیستند هر چند بخواهند نامی قرانی داشته باشند. این خلا را تحقیق یکی از استادان دانشگاه پر کرده است. این تحقیق  نوید می دهد که فرهیختگان جامعه نگاهی جدی تر به قران پیدا کرده، به فکر افتاده اند که فرهنگ قران را در جامعه پخش کنند. گزارش این تحقیق در چند شماره قبل روزنامه ایران به چاپ رسید. من که معمولا هنگام ورق زدن روزنامه ها به خواندن تیترها اکتفا می کنم با دیدن این تیتر بسیار خوشحال شدم وتمام متن گزارش را خواندم. در مجموع کاری جالب بود ولی نکته ای به ذهنم رسید که شاید رعایت آن در تحقیقات قرانی و کلا دینی سودمند باشد.

ما در عالم خارج یک سری گزاره ها داریم و با آن مواجهیم. گاه به فکر این می افتیم که این امور را دینی و یا اسلامی کنیم و برای تحقق این امر گاهی کارهایی می کنیم که مضحک است. خیلی وقت ها ما به جای آن که یک گزاره دینی تولید کنیم گزاره های غیر دینی را دین مالی می کنیم یعنی به جای آن که به خود رنج دهیم و با تتبع و تامل در منابع دینی نظر دین را کشف کنیم  می  گردیم و برای حرفی را که دیگران زده اند آیه ای یا روایتی را پیدا می کنیم و می گوییم بله نظر دین در این مورد خاص همین است و اتفاقا فلان دانشمند هم چنین نظری را داده است. ازاین شیوه اسلامی کردن یا دینی کردن آبی گرم نمی شود و دهی آباد نمی گردد. در مورد این تحقیق هم چنین مشکلی وجود دارد . محقق محترم با یک سری اسامی در عالم روبرو بوده است و بعد به سراغ قران آمده است و مستندی برای آن اسم یافت است که به نظر می رسد چندان درست نباشد. در این جا دو نمونه را ذکر می کنم. مولف در زمره نام دختران که در قران آمده است نام هما و مهین را ذکر کرده است. وقتی این دو نام را دیدم و آیه ای که این نام ها در آن ذکر شده است دیدم خیلی تعجب کردم چون عین همین الفاظ در قران آمده است ولی اصلا به آن معنایی نیست که این نام ها در عرف دارند . هما در قران ضمیر است که اشاره به دو نفر غائب دارد. مثلا عبارت جاء علی و زید و اکرمتهما که در آن واژه هما به کار رفته است به معنای علی و زید آمدند و من آن دو را اکرام کردم است.و هم چنین نام مهین در قران به معنای ماه گونه نیست بلکه به معنای پست و بی مقدار است.این کلمه در آیه 8 سوره سجده آمده است. ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهین؛ پس از آن نسل او را از راو ولادت از چکیده ای که آبی پست و بی مقدار بود آفرید.

باز  تلاش آن استاد را ارج می نهم ولی به نظرم این کار همان مشکل دین مالی کردن را دارد.